موم پارافین نیمه تصفیه شده

پارافین

فرمول

CnH2n به علاوه 2

تراکم

0.8 گرم بر سانتی متر مکعب

ظاهر

جامد مومی سفید، کمی بدبو

حلالیت در آب

نامحلول در آب، اما محلول در اتر، بنزن و استرهای خاص

نقطه ذوب

47 درجه -64 درجه

پارافین و شمع

وقتی شمع روشن می شود، شعله اولیه ای که می سوزد کوچکتر می شود و به تدریج بزرگتر می شود. شعله به سه لایه (شعله بیرونی، شعله داخلی و مرکز شعله) تقسیم می شود. هسته شعله عمدتاً بخار شمع است که کمترین دما را دارد. احتراق پارافین شعله داخلی کافی نیست، دما بالاتر از هسته شعله است و حاوی ذرات کربن است. شعله بیرونی در تماس کامل با هوا است و در نتیجه درخشان ترین شعله، احتراق کامل و بالاترین دما را ایجاد می کند. بنابراین وقتی ساقه کبریت به سرعت در شعله قرار می گیرد و بعد از حدود 1 ثانیه بیرون می آید، قسمتی از ساقه کبریت که ابتدا با شعله بیرونی تماس دارد سیاه می شود.

در لحظه خاموش کردن شمع، دود سفیدی دیده می شود. استفاده از کبریت سوزان برای روشن کردن این لکه‌ی دود سفید می‌تواند باعث شعله‌ور شدن دوباره شمع شود، بنابراین می‌توان ثابت کرد که دود سفید ساطع شده یک ذره کوچک جامد است که از تراکم بخار پارافین در هنگام سرد شدن تولید می‌شود.

هنگامی که یک شمع می سوزد، محصولات احتراق دی اکسید کربن و آب است. بیان شیمیایی: C₂₅H₅₂به علاوه O₂→ (اشتعال) CO₂به علاوه H₂O. پدیده احتراق در یک بطری اکسیژن این است که شعله روشن است و نور سفید از خود ساطع می کند و گرما منتشر می کند و غبار آب روی دیواره بطری ظاهر می شود.